Łucznik kl. 86

Po maszynach prostościegowych przyszła kolej na maszyny zygzakowe. Pierwszy model zygzakowych maszyn do szycia, produkowany w Zakładach Metalowych Łucznik im. Generała Waltera w Radomiu. to maszyna klasy 86:

Produkcję maszyn zygzakowych rozpoczęto w roku 1958. Pierwsze widziane przez nas egzemplarze maszyn tej klasy pochodzą z roku 1959, ostatnie z 1966. Egzemplarz zielony pozujący do zdjęć, o numerze seryjnym K0045413

Maszyny klasy 86 są podobne do szwedzkiej Husqvarny 33-10.

Tak samo ząbki transportu, płytka ściegowa, czy prawie wszystkie mechanizmy znajdujące się od spodu maszyny:

Wkład własny Łucznika to inny napęd chwytacza i transportu. W Husqvarnie elementem napędzającym jest wał, w Łuczniku - pasek zębaty

Korpus maszyny zrobiony jest z żeliwnego odlewu, z małym otworem rewizyjnym z tyłu za stojakami na nici

i z odchylaną aluminiową klapką osłony mechanizmu igielnicy

Korpus mógł być pomalowany na czarno, ze złoceniami. Mógł być zielony, szary-młotkowany. Późne egzemplarze potrafiły być dwukolorowe - na przyklad zielono-kremowe.

Łucznik klasy 86 mógł być zamontowany w szafce lub stole, ale mógł być także w wersji walizkowej. Był wyposażony fabrycznie w oświetlenie

Zapewne w zależności od czasu produkcji, Łuczniki klasy 86 potrafiły mieć różne paski zębate. Egzemplarze starsze miały paski parciano-metalowe (które podobno mogły się rozciągnąć, zerwać, albo zgubić metalowe zęby),

Naprężacz znajduje się w przedniej części korpusu, ma dwie niezależne regulacje naprężenia dla dwóch nici - maszyny klasy 86 mogą szyć podwójną igłą

Maszyna wyposażona jest w chwytacz rotacyjny, taki jak w dawnych maszynach przemysłowych

Do Łucznika klasy 86 pasują wysokie stopki i standardowe igły 705H. Nawijacz na szpuleczkę znajduje się w górnej części korpusu